Milagros Rey Hombre nace en Madrid en 1930 e morre na Coruña en 2014.
Primeira arquitecta colexiada na Coruña. Primeira Arquitecta municipal da cidade, tendo ao seu cargo o persoal de Urbanismo e do corpo de Bombeiros. Tivo un papel fundamental no deseño actual da cidade da Coruña.
Se a primeira arquitecta galega (e terceira española): Rita Fernández Queimadelos ( A Cañiza, 1911- Barcelona, 2008), tivo que vencer o rexeitamento paterno a ir á universidade e a estudar unha carreira “de homes”, non o tivo máis doado, Milagros, pese a ser filla de arquitecto, pois este consideraba incompatíbeis a saia e os tacóns, cos perigosos andamios.
Unha das persoas que lle inculcou a afección polo debuxo foi Castelao, amigo do pai, que lle ensinou a manexar o lapis cando era nena e do que garda un emotivo recordo.
O seu pai, Santiago Rey Pedreira retouna a aprobar a reválida de sétimo á primeira para ceder ante a teima dela de ir estudar Arquitectura. Obtivo o único Premio Extraordinario de Galiza.
“Lalos”, apelativo polo que sempre foi coñecida, comeza a carreira en 1952. Participa activamente das actividades académicas, deportivas (xogadora de rugby, ao principio, nos descansos do equipo masculino) e protestas políticas do momento.
Licénciase en 1960 e pouco despois regresa á cidade e abre o seu estudo na rúa Sánchez Bregua.
Foi consciente sempre de que a arquitectura está para cumprir un servizo. Unha das súas preocupacións foi a situación de deterioro da vivenda social.
Durante 7 anos como Xefa da Sección Técnica do Concello, encargouse da planificación dos polígonos de vivendas para Elviña e o Barrio das Flores, da reparcelación da Primera Coruñesa (industria do sector téxtil), da construción do primeiro rañaceos da cidade, a Torre Dourada (máis coñecida como Torre dos mestres) e da Fonte de Catro Camiños.
Dos encargos particulares, sempre se sentiu moi orgullosa do Local social do Pescador de Fisterra, proxecto financiado polos mariñeiros e ”unha obra levantada polas mans das mulleres”.
Foi tamén responsábel da xestión de expropiación dos terreos para a instalación da Refinería, así como do edificio de oficinas e da reforma da capela interior do colexio da Compañía de María.
Foi profesora da Escola Universitaria de Arquitectura Técnica da Coruña, onde presentou a súa tese de Doutoramento sobre a igrexa de Santa Margarida e a súa contorna.
Foi galardoada coa Medalla Castelao en 2005 en recoñecemento á súa traxectoria profesional.
