Mayor Fernández de Cámara Pita, nada en Sigrás contra 1560 e finada no mesmo lugar en 1643.
Era filla de Simón Arnao e María Pita “a vella”, donos dunha tenda na Peixaría, na que ela traballou.
En maio de 1589 a cidade foi cercada por unha flota inglesa que se dirixía a Lisboa. Tras desembarcar na praia de Santa María de Oza e arrasar a Peixaría, os asaltantes intentaron a conquista da Cidade Vella e na súa defensa participarían tanto militares como civís. Segundo as crónicas da época, cando os ingleses estaban a punto de penetrar na cidade pola zona da Porta de Aires,matan o marido de María Pita, quen, chea de rabia, e acendendo aos defensores co berro de “Quen teña honra, que me siga” arrebata a lanza da bandeira inglesa e, con ela, mata o alférez que dirixía o asalto. Era o irmán do Almirante Francis Drake. Isto desmoralizou a tropa inglesa, composta por 12.000 efectivos e provocou a súa retirada.
Unha vez rematada a batalla, axudou a recoller os cadáveres e a coidar dos feridos.
Simboliza a todo un colectivo de mulleres que participaron de forma moi activa na defensa da cidade.
A razón pola que o seu caso chegou a alcanzar notoriedade pública posiblemente teña que ver cos diversos memoriais presentados por María Pita ante os Consellos reais solicitando algunha recompensa polos seus servizos. De feito, ela mesma chegou a viaxar á corte en dúas ocasións, en 1596 e 1606, e como resultado obtería diversas mercés reais.
Casou e enviuvou 4 veces, sendo nai de 3 fillos. Sábese que tivo que facer fronte a numerosos conflitos ao longo da súa vida, o que explica que chegasen até nós un total de 35 procesos xudiciais referidos a ela e á súa familia inmediata e por todo tipo de asuntos: demandas de bens, cobro de débedas, querelas por inxurias e até unha acusación de asasinato que provocaría o seu desterro da cidade en 1596.
Todos estes litixios serviron para forxar unha imaxe da heroína como muller preiteante e aguerrida.
Na súa partida de defunción consta que fixera testamento e que nel ordenaba que a enterrasen no convento de San Domingos da Coruña, onde tamén se encontraban os restos do último dos seus esposos, mais até hoxe aínda non puido ser localizada a súa sepultura.
