María de la Gloria Pilar Pérez Corrales nace o día 30 de marzo de 1893, no número 136 da rúa de San Andrés. Aparece inscrita como “filla natural” de Pilar Pérez Corrales, empregada na Fábrica de Tabacos onde ostentaba o cargo de Mestra de labores. O pai, un militar de orixe cacereña apelidado Asensio, co que tivo 3 fillos, era un home casado.
A modesta condición social de Gloria, de familia cigarreira e ela mesma costureira nunha sombreiraría cando comeza o seu noivado con Santiago Casares Quiroga, foi causa de escándalo na cidade. Gloria é descrita como unha muller que posuía un encanto natural: elegante, moderna e deportiva, fumaba en boquilla, parecía unha artista inglesa ou francesa e non desentoaba na alta sociedade coruñesa. Esta sociedade nunca a admitiu e ela tampouco pediu permiso para vivir a súa vida.
Após 5 anos de noivado, Santiago e Gloria casan o 27 de outubro de 1920, no santuario de Santa María de Pastoriza, en Arteixo. En 1922 nace a súa filla María, que se convertería, co tempo, na gran actriz do teatro francés. María, nas súas memorias, di dela que “miraba de fronte a calquera, cría que o ser humano se fai na vida, non nace condicionado. Os dous eran liberais, non os ataba a sociedade da súa época, tan estreita, tan ridícula”.
En 1931 a familia trasládase a Madrid, ao ser nomeado Casares Ministro da Mariña.
Canto á súa faceta política, sabemos que estaba afiliada a Izquierda Republicana, que asistía a asembleas do partido, e que mesmo participou na confección de listaxes electorais. Tras o levantamento militar, Gloria comezou a traballar no Hospital Oftálmico como enfermeira e alí permaneceu até mediados de outubro, data en que se trasladou coa filla a Barcelona.
A viaxe definitiva ao exilio produciuse semanas despois. Nai e filla chegaron a París en novembro de 1936 e, con escasos recursos tiveron que pasar por momentos duros nos anos da ocupación alemá pola súa condición de refuxiadas.
Gloria voltou a París e, estreitamente unida á filla, dedicouse con entusiasmo a axudar e animar a traxectoria artística de María Casares. Existe unha absoluta identificación en María Casares entre a nai e Galicia: “Galicia quedou dentro de min, coma miña nai quedou dentro de min”. Gloria foi fundamental na carreira de María: «si j’ai décidé de devenir comédienne, c’est elle en fait qui a choisi pour moi» .
Gloria Pérez Corrales faleceu dun cancro de estómago en París aos 52 anos de idade, o 10 de xaneiro de 1946, apenas cinco meses despois do retorno do seu home de Gran Bretaña. Está enterrada no cemiterio de Montparnasse.
Para saber máis:
- Fernández Santander, Carlos (2000): Casares Quiroga, una pasión republicana, Ediciós do Castro.
- Lopo, María (2016): O tempo das mareas. María Casares e Galicia, Consello da Cultura Galega.
